„Była schludną, amerykańską, zdrową dziewczyną — zbyt pulchną, ale piękną w pewien sposób. Próbowaliśmy nauczyć ją pozowania, obchodzenia się ze swoim ciałem… Chciała się uczyć, chciała być kimś, bardziej niż ktokolwiek, kogo kiedykolwiek widziałam w życiu” – Emmeline Snively, szefowa Blue Book Modeling Agency. (Zdjęcie: Andre de Dienes, 1945)

„Nie rozpoznałem jej potencjału gwiazdorskiego… Darryl Zanuck podpisał kontrakt z Miss Monroe, a ona stała się niezwykłą postacią w historii kina. Przez lata rumieniłem się ze wstydu za każdym razem, gdy jej nazwisko było wymieniane.” – Dore Schary, prezes MGM Studios 1951-1956. (Zdjęcie: Edward Clark, 1950)

(Zdjęcie: John Florea, 1951)

„Żadna wspaniałość i niewola gwiazdorstwa nie są tak brutalnie dotykane jak symbole seksu. Zawdzięczając swoją sławę swoim ciałom, rzadko unikają upokorzenia bycia postrzeganym jako kawałek ciała”. – Alexander Walker. (Zdjęcie: Ernest Bachrach, 1952)

„Miała zachwycającą cechę, była tak piękna, że ​​chciała się pokazać. Niektórzy ludzie byli tym urażeni — i oczywiście robiła to celowo. Była tak dziecinna, że ​​mogła robić wszystko… była jednocześnie kobietą i dzieckiem, i uwielbiali ją zarówno mężczyźni, jak i kobiety”. – William Travilla, projektant kostiumów. (Zdjęcie: Nick de Morgoli, 1953)

(Zdjęcie: Bert Reisfeld, 1953)

„Marilyn Monroe była prawdziwym symbolem seksu, podobnie jak wielka Garbo. Nie musiały nic mówić, po prostu były. Fotografowały. Podaj mi prawdziwy symbol seksu w dzisiejszych filmach. Ona nie istnieje”. – Bette Davis. (Zdjęcie: Gene Trindl, 1953)

„Marilyn Monroe miała w sobie coś wyjątkowego. Czasami potrafiła być eteryczna, a czasami jak kelnerka w kawiarni”. – Truman Capote. (Zdjęcie: Frank Powolny)

„Marilyn miała coś w rodzaju wbudowanego systemu alarmowego. „Włączał się” w środku sceny, jeśli scena nie była dla niej odpowiednia, a ona po prostu wszystko zatrzymywała. Stała tam z zamkniętymi oczami, gryząc wargę i załamując ręce, dopóki nie rozgryzła sprawy… Niekoniecznie pochwalałem tę taktykę; niełatwo było z nią pracować, ale była fascynująca”. – Jack Lemmon,  współgwiazda Pół żartem,  pół serio. (Zdjęcie: Richard C. Miller)

„Jej jakość, gdy się ją fotografuje, jest niemal nadprzyrodzona”. – Lee Strasberg. (Zdjęcie: Douglas Kirkland, 1961)

(Zdjęcie: zbiory autora)