Podczas Wiosny Ludów (serii rewolucji, które przetoczyły się przez Europę) Polacy chwycili za broń w Powstaniu Wielkopolskim w 1848 r., aby przeciwstawić się rządom pruskim. Powstanie zostało stłumione, a półautonomiczne Wielkie Księstwo Poznańskie, utworzone z pruskiego rozbioru Polski, zostało włączone do Prus.
W 1863 r. wybuchło nowe polskie powstanie przeciwko władzy rosyjskiej, które nie odniosło jednak żadnych większych zwycięstw militarnych. Później nie doszło do żadnego większego powstania w kontrolowanym przez Rosję Królestwie Polskim, a Polacy zamiast tego skupili się na wspieraniu samodoskonalenia gospodarczego i kulturalnego. Pod koniec XIX wieku Królestwo Polskie zostało szybko uprzemysłowione i stopniowo przekształcone w najbogatszy i najbardziej rozwinięty podmiot Imperium.
Pomimo niepokojów politycznych, jakich doświadczyła Polska w okresie rozbiorów, skorzystała ona na szeroko zakrojonych programach industrializacji i modernizacji, wprowadzonych przez władze okupacyjne, które pomogły jej stać się bardziej spójnym gospodarczo i żywotnym organizmem.